Wisia, Halina i Lonia znają się jak to w małych miasteczkach: niby od lat, lecz bez głębszej zażyłości. Szczęśliwym trafem zapisują się do domu kultury na te same zajęcia z ceramiki. Od słowa do słowa, od jednego wspólnego spaceru do drugiego stają się sobie coraz bliższe i coraz bardziej nawzajem potrzebne. Na pierwszy rzut oka dzieli je wszystko: mają różne sytuacje rodzinne, statusy społeczne, style życia… Co więcej, mają ugruntowane poglądy na siebie, świat czy sferę duchową. Gdyby ktoś próbował zmienić je na siłę, pewnie nic by nie wskórał, lecz jeśli za przykład innego podejścia do życia służy przyjaciółka (albo i dwie!), osoba, którą się lubi i szanuje, zmiana nadchodzi jak cicha woda - niezauważalnie, a skutecznie. I czasami wywraca wszystko do góry nogami!

U Loni, Haliny i Wisi wciąż dużo się dzieje. Lonia z Leonardem sprowadzają się na rok do Polski, bo Lonia ma nową misję – poprowadzenie kursu artystycznego szycia w domu kultury. Wisia wojuje z Tadeuszem o nowy wystrój domu i zmiany w ogrodzie. A przede wszystkim z troską obserwuje swoją ciężarną wnuczkę – na zmianę to się o nią zamartwiając, to ciesząc na myśl o zostaniu prababcią. Halinie i Romkowi przytrafiają się jednocześnie wielka radość i wielki cios. Co z nich ostatecznie wyniknie: wygrana czy przegrana? Jak mówi Romek: „Czasem najpiękniejsze dary od losu dostajemy opakowane w problem”. Wyglądają tak, jakby miały nam przysporzyć samych nieszczęść, tymczasem wywołują zmiany i sieją twórczy zamęt, a z tego może wypłynąć wiele dobrego. Właśnie o tym jest Jasna sprawa - kontynuacja dwóch powieści „Bądź dobrej myśli” (nagrodzonej w konkursie BRAKUJĄCA LITERA na najlepszą książkę 2020 roku) oraz „Lepsze czasy”.U Loni, Haliny i Wisi wciąż dużo się dzieje. Lonia z Leonardem sprowadzają się na rok do Polski, bo Lonia ma nową misję – poprowadzenie kursu artystycznego szycia w domu kultury. Wisia wojuje z Tadeuszem o nowy wystrój domu i zmiany w ogrodzie. A przede wszystkim z troską obserwuje swoją ciężarną wnuczkę – na zmianę to się o nią zamartwiając, to ciesząc na myśl o zostaniu prababcią. Halinie i Romkowi przytrafiają się jednocześnie wielka radość i wielki cios. Co z nich ostatecznie wyniknie: wygrana czy przegrana? Jak mówi Romek: „Czasem najpiękniejsze dary od losu dostajemy opakowane w problem”. Wyglądają tak, jakby miały nam przysporzyć samych nieszczęść, tymczasem wywołują zmiany i sieją twórczy zamęt, a z tego może wypłynąć wiele dobrego. Właśnie o tym jest Jasna sprawa - kontynuacja dwóch powieści „Bądź dobrej myśli” (nagrodzonej w konkursie BRAKUJĄCA LITERA na najlepszą książkę 2020 roku) oraz „Lepsze czasy”.[empik.com]

"Jeszcze chwilę" to kontynuacja znakomicie przyjętej przez czytelniczki "Warto poczekać" autorstwa Liliany Fabisińskiej i Marii Fabisińskiej. Jagoda żyje w wiecznym biegu i stresie. Jej firma budowlana ma coraz więcej klientów. Matka przenosi się do domu seniora co, zamiast wyciszyć, zaognia jeszcze ich niełatwe kontakty. W dodatku telefon nie przestaje brzęczeć - to Natasza, córka Jagody, dzwoni z drugiego końca Europy z codzienną porcją pretensji. Co gorsza, nie waha się też ograniczyć Jagodzie kontakt z wnuczką Milenką. A przecież każda babcia chce być ważna dla swoich wnuków, prawda? Jakby tego było mało, jeden nieostrożny krok otwiera puszkę Pandory z kłopotami zdrowotnymi. Na szczęście Jagoda zawsze może liczyć na swojego spokojnego, pogodnego męża Miszę oraz na przyjaciółki. Bo Jagoda, Dorota i Hanka stanowią zgrane trio od wielu, wielu lat. I wspólnie potrafią stawić czoło największym kłopotom.Warto poczekać. Jeszcze chwilę. Bo kolejny dzień może zmienić wszystko.

Wisia, Halina i Lonia znają się jak to w małych miasteczkach: niby od lat, lecz bez głębszej zażyłości. Szczęśliwym trafem zapisują się do domu kultury na te same zajęcia z ceramiki. Od słowa do słowa, od jednego wspólnego spaceru do drugiego stają się sobie coraz bliższe i coraz bardziej nawzajem potrzebne. Na pierwszy rzut oka dzieli je wszystko: mają różne sytuacje rodzinne, statusy społeczne, style życia… Co więcej, mają ugruntowane poglądy na siebie, świat czy sferę duchową. Gdyby ktoś próbował zmienić je na siłę, pewnie nic by nie wskórał, lecz jeśli za przykład innego podejścia do życia służy przyjaciółka (albo i dwie!), osoba, którą się lubi i szanuje, zmiana nadchodzi jak cicha woda - niezauważalnie, a skutecznie. I czasami wywraca wszystko do góry nogami! Powieść utkana jak quilt: z nitek szarych i zielonych, srebrnych i złotych z codzienności i świąt, radości i wzruszeń, dołków i górek. Nitkę czasem trzeba spruć, czasem jakiś fragment trzeba przeszyć od nowa, jeden materiał przykryć innym – w efekcie jednak otrzymujemy historię o życiu - jak makata pełną barw, kształtów i ekspresji.

DUŻY DRUK. Kontynuacja książki "Nigdy nie będę wyższa". Łatwo zdecydować, czy spędzić wakacje nad morzem czy w górach. Trudniej, czy przewrócić swoje życie do góry nogami. I żyli długo, i szczęśliwie. Statkiem miłości dopłynęli do rajskiej plaży, by odtąd całować się od wschodu do zachodu słońca i pić szampana…Eee… Wróć, to nie ta bajka! Nasza bajka jest o wiele ciekawsza, a przede wszystkim prawdziwa. Bo Małgorzata chce być szczęśliwa, ale zamierza to zrobić po swojemu: z troską o bliskich. No i żeby motyle w brzuchu nie zamieniły się z powrotem w poczwarki.

Małgorzata bardzo się stara, żeby wszyscy wokół niej byli szczęśliwi. Jest dobrą córką wymagającej Heleny, opiekuńczą żoną robiącego karierę Tomasza, wspierającą przyjaciółką i troskliwą mamą dorosłych (sic!) dzieci. Rytm jej poukładanego i udanego życia wyznaczają obowiązkowe niedzielne obiady u matki, joga i druk kolejnych tomów przygód dzielnej pani prokurator. Tak, tak, Małgorzata jest pisarką i czego jak czego, ale wyobraźni jej nie brakuje! Chociaż nawet ona nie wymyśliłaby scenariusza, którego niespodziewanie staje się główną bohaterką. Więc jest ONA i jest ON, i są motyle w brzuchu, i... Nigdy nie będę wyższa, ale mogę być szczęśliwsza, prawda? Bo szczęście nie jest naszą stałą cechą fizyczną jak na przykład wzrost. Szczęście – na nasze szczęście – można odnaleźć i można też odczuwać stale, do tego bez ograniczeń wiekowych! A jeśli Małgorzacie się to udało, to może także na nas ktoś lub coś miłego czeka? [bonito.pl].

Zośka pachnie jak lody, jak migdałowiec, jak obietnica, jak spełnienie marzeń. Dlatego całe życie mierzy się z nadmiarem: opcji, wyborów i adoratorów. Przesiąknięta dymem ze skrętów dziadka i jego bezgraniczną miłością wyrusza z Nowego Sącza przez Tel Awiw w Izraelu, Madryt w Hiszpanii i Carrarę we Włoszech. Bywa psią opiekunką, nianią i stewardesą, ale głównie jest sobą. Wszędzie odurza i wszędzie burzy, bo wciąż nie chce się poddać rodzinnym oczekiwaniom. Kiedy odkrywa, że za jej życiowymi tryumfami może stać ulotny estratetraenol, decyduje się na radykalne rozwiązanie. Jakie?

Marii wydaje się, że nic dobrego jej już w życiu nie spotka. Dzień jest podobny do dnia, a żaden z nich nie przynosi ani jednego powodu do radości. Kobieta tkwi w toksycznym małżeństwie, nie lubi swojej pracy, a w dodatku ma do siebie pretensje - popełniła tyle błędów, tyle rzeczy należało zrobić inaczej... A jednak los bywa przewrotny. Jedno zdarzenie sprawia, że smutne i nudne życie Marysi zmienia się diametralnie. Odważne decyzje, nowi przyjaciele, klimatyczna herbaciarnia, a nawet koty sieroty - to wszystko doda rumieńców jej codzienności, a przy tym splecie jej historię z losami pewnej pogrążonej w depresji młodej kobiety oraz dziesięcioletniej dziewczynki, która bardzo potrzebuje pomocy. „Tyle nowych dróg” to pisana emocjami książka o zwyczajnych kobietach - takich jak każda z nas...[nota wydawcy].

Dorota nie potrafi cieszyć się przyjęciem urodzinowym. Świeczek na torcie jest stanowczo za dużo, kilka tygodni wcześniej straciła pracę i raczej nie ma widoków na nową, synowa traktuje ją z każdą chwilą z większym dystansem i wyraźnie próbuje coś ukryć, a ukochany mąż zachowuje się tak, jakby wcale nie przeszedł udaru i nie musiał troszczyć się o swoje zdrowie. Nawet pogoda robi jej na złość i nie pozwala zaprosić gości do stołu rozstawionego w ogrodzie. Na szczęście są jeszcze Jagoda i Hanka - przyjaciółki Doroty, na które może liczyć zawsze i wszędzie. Jest też pewne miejsce... W najdalszym kącie ogrodu... Zapomniane i zaniedbane. To właśnie tam los szykuje dla Doroty Wspaniałą niespodziankę. Warto na nią poczekać.

Adamowi już w młodości odebrano pierwszą ukochaną. Kiedy wreszcie spotyka swoją drugą połówkę, Stokrotkę, znowu musi zrezygnować z uczucia. Bo spotkali się za późno − Adam jest mężem i ojcem, i kolejny raz w jego życiu zwycięża przyzwoitość. Nie wie, że jego żona związała się z nim, żeby zrobić na złość byłemu chłopakowi. Brak spełnienia w miłości sprawia, że wiele lat później Eleonora nie potrafi zaakceptować małżeństwa swojego syna. Jej ciągłe przepychanki z synową doprowadzają młodych do ściany. Kasia i Marek będą musieli o siebie zawalczyć ze wszystkich sił. Wbrew pozorom czasem łatwiej jest ukryć swoje prawdziwe uczucia, żyć pokornie, zgadzając się na wszystko, niż wziąć sprawy w swoje ręce. Tylko czy to prowadzi do szczęścia…?