Historia przełomu lat 90 i 00. Jedyny świadek koronny związany z królem spirytusu w niezwykłej rozmowie z dziennikarzami. Ludzie „Carringtona” rozwiązywali problem szybko i skutecznie: worek wapna, zwłoki, worek wapna. Ofiara była umówiona niby na zwykłe spotkanie. Bagażnik wyściełano folią, żeby krwią nie pobrudzić auta. Groby wykopywano przed egzekucją, dowozili worki z wapnem. To była ich ulubiona metoda. Najbardziej radykalna, ale i najbardziej pewna. Potem tylko przekopywało się zwłoki, żeby nie odnalazła ich policja. Dlatego te osoby do dziś uważane są za zaginione. W latach 90. mafia działała nie tylko wokół Warszawy Na Dolnym Śląsku niepodzielnie rządził wówczas „Carrington” okrzyknięty królem spirytusu. Jego gangsterzy mają na sumieniu przemyt, napady na tiry i kilkadziesiąt zabójstw. Struktury te zostały rozbite m.in. dzięki zeznaniom świadków koronnych, takich jak Dariusz.

Autorem i bohaterem książki jest Krzysztof Starzyński, bratanek prezydenta Stefana Starzyńskiego. Opowiada o swoim życiu, które stało się nieustanną ucieczką przed konsekwencjami decyzji podjętej w młodości - przyjął pracę w wywiadzie AK, potem w wywiadzie powojennej Polski. Jako podwójny agent został zdemaskowany i władze PRL wydały na niego wyrok śmierci. W książce po raz pierwszy opowiada o dramatycznych kolejach swojego życia - o uciekaniu, o strachu, o pracy w wywiadzie, o życiu prywatnym i szukaniu bezpiecznego miejsca w "niebezpiecznym" świecie.

Power Generation. Pokolenie mocy. To właśnie oni polscy pięćdziesięciolatkowie. Silni, energiczni, optymistyczni. Z apetytem na życie i wielkimi planami. Wbrew stereotypom. To ludzie, którzy mają prawdziwy power i udowadniają, że życie jest piękne bez względu na wiek. Bohaterami rozmów, przeprowadzonych przez Joannę Pogorzelską, są ludzie z różnych światów. Jerzy Górski sportowiec, mistrz świata w triathlonie, który sięgnął dna uzależnienia od narkotyków, by potem dostać się na sportowy szczyt; Paweł Łoziński wybitny reżyser filmów dokumentalnych; Beata Borucka pisarka, blogerka, założycielka strony Mądre Babcie czy doktor Marek Bachański neurolog, który jako pierwszy leczył polskie dzieci konopiami medycznymi, za co stracił pracę w Centrum Zdrowia Dziecka. Jest też Krzysztof Skiba, performer, frontman zespołu Big Cyc, który uważa, że w tym wieku nic się nie kończy, a fantazja zwycięży kiełbasę. Każdy z nich ma odwagę być sobą, marzyć i nieustannie zaskakiwać siebie i wszystkich dookoła. Przekonaj się, co gra w duszach tego niezwykłego pokolenia! Pracują, zakochują się, uprawiają seks, mają marzenia, chcą dalej korzystać z życia, bo czują się młodzi. O kim mowa? O pokoleniu 50+, które nazywane jest często seniorami czy silversami, starszymi panami i paniami. Większość zwłaszcza młodych ludzi myśląc o osobach powyżej 50. roku życia, oczami wyobraźni widzi osoby z siwymi włosami, które zajmują się wnukami, oglądają seriale w telewizji i rozwiązują krzyżówki. Ale ten obraz nie jest prawdziwy. Polacy 50+ widzą samych siebie zupełnie inaczej.

PRL to także wywiad i kontrwywiad, tajni agenci, piękne kobiety, szpiegostwo militarne i przemysłowe. Czym naprawdę zajmowali się Ryszard Kukliński, Marian Zacharski, Tomasz Turowski i Jerzy Pawłowski? Jak wyglądała wymiana agentów na moście Glienicke? Na czym polegała operacja "Żelazo"?

Dla mnie Auschwitz zaczęło się po południu. Ludzie nie przypominali ani kobiet, ani mężczyzn. Alina Dąbrowska – numer obozowy 44165. Jako dwudziestolatka za druk i kolportowanie prasy podziemnej została aresztowana. Po roku podpisała dokument, że jest „wrogiem narodu niemieckiego”, i została wywieziona do obozu Auschwitz, gdzie poddawano ją pseudomedycznym eksperymentom doktora Mengele. Przeżyła pięć obozów: Auschwitz-Birkenau, Ravensbrück, Malchow, Buchenwald i Leipzig, i dwa marsze śmierci. Przez ponad 50 lat nie była w stanie pojechać do Oświęcimia. Dopiero teraz zdecydowała się opowiedzieć całą swoją historię i opublikować listy pisane z obozu. Dlaczego uważa, że obóz był jej przeznaczeniem? Czemu po wojnie ukrywała swój obozowy numer? Jak udało jej się ocalić radość życia?

Dla mnie Auschwitz zaczęło się po południu. Ludzie nie przypominali ani kobiet, ani mężczyzn. Alina Dąbrowska - numer obozowy 44165. Jako dwudziestolatka za druk i kolportowanie prasy podziemnej została aresztowana. Po roku podpisała dokument, że jest "wrogiem narodu niemieckiego", i została wywieziona do obozu Auschwitz, gdzie poddawano ją pseudomedycznym eksperymentom doktora Mengele. Przeżyła pięć obozów: Auschwitz-Birkenau, Ravensbrück, Malchow, Buchenwald i Leipzig, i dwa marsze śmierci. Przez ponad 50 lat nie była w stanie pojechać do Oświęcimia. Dopiero teraz zdecydowała się opowiedzieć całą swoją historię i opublikować listy pisane z obozu. Dlaczego uważa, że obóz był jej przeznaczeniem? Czemu po wojnie ukrywała swój obozowy numer? Jak udało jej się ocalić radość życia? Poruszająca rozmowa z wyjątkowym świadkiem historii.

Fanni podała cyjanek swojemu synowi Jurkowi. Mama Biety, dziewczynki urodzonej w warszawskim getcie, uśpiła ją luminalem, umieściła w drewnianej skrzynce i w ten sposób przemyciła na aryjską stronę. Do skrzynki włożyła jeszcze srebrną łyżeczkę z wygrawerowanym imieniem i datą urodzin. Inna matka w czasie likwidacji łódzkiego getta zażyła cyjanek, a córkę wyrzuciła za okno - miała tylko jedną porcję trucizny. Dziewczynka przeżyła, bo spódniczką zahaczyła o latarnię. Hanę trzy razy ratowała służąca rodziców, Zosia. Potem, gdy dobrze sytuowani krewni chcieli wziąć Hanę do siebie, nie potrafiła porzucić polskiej matki. Patrycja Dołowy wydobywa - bo kopanie w takich wspomnieniach to ciężka praca - historie żydowskich matek, które by ratować swoje dzieci, stawały przed tragicznymi wyborami, przybranych matek, które nie zawsze potrafiły rozstać się z ocalonymi dziećmi, i dzieci, często już na zawsze rozdartych pomiędzy dwiema tożsamościami, dwiema rodzinami, między poczuciem winy, wdzięcznością i żalem.

Michał Nogaś od wielu lat rozmawia z pisarkami i pisarzami o ich najnowszych książkach, pyta o inspiracje i źródła, z których czerpią. Zachęca do rozmów o polityce i współczesności. „Z niejednej półki” to zbiór najciekawszych wywiadów z najważniejszymi autorami z całego świata oraz reportaż z pewnego śledztwa. [https://www.azymut.pl/mw/?m=106&indeks=16789202198KS&itr=2]

Alice Munro po otrzymaniu Nagrody Nobla wycofała się z życia publicznego i nie udziela wywiadów. Autorka kultowych opowiadań mieszka w niewielkim, ale uroczym mieście nad jeziorem Ontario. Michał Nogaś specjalnie dla Państwa postanowił podążyć tropem pisarki. Gdy już tracił nadzieję na spotkanie z Noblistką, spotkał ją po prostu w kawiarni. Jak się dalej potoczyła ta historia? W książce znajdą się również nigdy niepublikowane wywiady z Olgą Tokarczuk czy Dorotą Masłowską, nowe rozmowy z Mariuszem Szczygłem, który zdradza jakie książki ratują mu życie, pierwszy wspólny wywiad Agnety Pleijel i Macieja Zaremby Bielawskiego, opowieść Małgorzaty Rejmer o albańskich kobietach i rozmowę z Jerzym Pilchem o tym, jak napisać dobry felieton. „Z niejednej półki” to również wstrząsające wywiady z brazylijskimi pisarzami - Michelem Laubem i Bernardo Kucinskim oraz rozmowy z trzema laureatami Literackiej Nagrody Nobla - Olgą Tokarczuk, Swietłaną Aleksjijewicz i Orhanem Pamukiem, a także czołówką światowych twórców i twórczyń, m.in.: Margaret Atwood, Paulem Austerem, Chimamanda Ngozi Adichie, Siri Hustvedt, Javierem Marasem, Karlem Ove Knausgardem czy Elizabeth Strout.

Rozmówcy: Alice Munro, Wiesław Myśliwski, Hanna Krall, Annie Proulx, Mario Vargas Llosa, Bernardo Kucinski, Margaret Atwood, Agneta Pleijel, Maciej Zaremba Bielawski, Herbjorg Wassmo, Paul Auster, Swietłana Aleksijewicz, Stefan Hertmans, Javier Marías, Michael Cunningham, Orhan Pamuk, Jerzy Pilch, Didier Eribon, Timothy Garton Ash, Elizabeth Strout, Jo Nesbo, Claudia Pineiro, Marcin Świetlicki, Javier Cercas, Mariusz Szczygieł, Georgi Gospodinow, Karl Ove Knausgard, Marcin Wicha, Michel Laub, Zadie Smith, Chimamanda Ngozi Adichie, Jonathan Sarfan Foer, Jesmyn Ward, Sarah M. Broom, Dorota Masłowska, Małgorzata Rejmer, Édouard Louis, Olga Tokarczuk.

W Pakistanie porwany zostaje przez talibów polski biznesmen. Grozi mu śmierć. Do akcji ratunkowej rusza super tajna jednostka Agencji Wywiadu znana jako "Sekcja". Szybko okazuje się jednak, że porwanie jest tylko częścią szerszego planu, w który zaangażowane są wywiady różnych krajów i staje się ono powodem do bezwzględnych rozgrywek politycznych w Polsce. Pod kierunkiem ekscentrycznego Romana "Sekcja", czyli Monika – absolwentka ASP, Dima – były nielegał, Ela i Witek, z narażeniem życia próbują zdemaskować zdrajcę i podróżując przez Grecję, Rosję, Pakistan i RPA rozwikłać trudną szpiegowską zagadkę.

Jak żyć mocno i wartościowo. W całości i nie na niby. Jak żyć... na pełnej petardzie! Ksiądz z powołania i podróżnik z pasji. Jan Kaczkowski. Ksiądz Jan Kaczkowski. Doktor teologii, który nie lubi katolicyzmu kucanego. Założyciel hospicjum w Pucku, który uczył lekarzy jak rozmawiać o śmierci z pacjentami. W dzieciństwie nie chodził na religię, a potem o mały włos nie otrzymałby święceń. Chory na nowotwór mózgu określa sam siebie onkocelebrytą, czyli człowiekiem, który jest znany z tego, że ma raka. Znany tak naprawdę z optymistycznego podejścia i wielkiej miłości do świata, którą dzieli się poprzez swoje opowieści. O to jedna z nich. Książka, której nie da się łatwo zaszufladkować. Autobiograficzna opowieść, która uczy jak żyć prosto i czerpać z każdego dnia pełnymi garściami. O tym skąd pochodzi i dlaczego został księdzem. Co go inspiruje i jak radzi sobie z chorobą. A przede wszystkim o tym, jak mimo niepowodzeń i kłopotów nigdy nie stracić wiary i nadziei.

„Życie rodzinne Zanussich. Rozmowy z Elżbietą i Krzysztofem” to pierwsza książka pokazująca dotąd mało znane życie prywatne Krzysztofa Zanussiego i jego żony Elżbiety. Tę sferę wybitny reżyser przez lata otaczał dyskrecją. Jego legendarna powściągliwość i arystokratyczny dystans sprawiają, że jest osobowością nie dającą się zamknąć w żadnym schemacie. Książka Barbary Gruszki-Zych pozwala jednak dotknąć tajemnicy Zanussiego, którą w dużym stopniu pomaga odkryć jego żona Elżbieta. Tytuł tym bardziej zasługuje na uwagę, że w tym roku reżyser świętuje swoje 80 urodziny. Oboje są artystami, ale o malarstwie Elżbiety, wywodzącej się z arystokratycznej rodziny Grocholskich, jest mniej głośno. Dała mężowi pierwszeństwo, uznając, że to on ma większy talent i możliwości oddziaływania, bo jego dzieła filmowe mogą „dotknąć czyjejś duszy” bardziej niż jej obrazy. Rzeczywiście, bez jego filmów, takich jak „Imperatyw”, „Barwy ochronne”, „Cwał”, „Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową” nie można sobie wyobrazić polskiego ani europejskiego kina. Znakomity reżyser jeszcze nigdy nie dopuścił w rozmowie tak blisko nikogo ze swoich rozmówców. Na skrócenie dystansu wpłynął fakt, że prowadząca ją Barbara Gruszka-Zych przyjaźni się z nim i jego żoną od ponad dwudziestu lat, co, naturalnie, narzuca inną perspektywę. Atutem książki jest dynamiczna formuła równoczesnej rozmowy z małżonkami, która nie tylko otwiera na nowe przestrzenie życia reżysera – między innymi poznajemy historię jego pierwszej miłości, dowiadujemy się, że po Powstaniu Warszawskim o mało nie trafił z matką do Oświęcimia. Uzyskujemy wiedzę o tym, co inspirowało go do tworzenia kolejnych filmów, skąd brał na nie pomysły, jakie problemy z życia znalazły w nich odbicie. „Życie rodzinne Zanussich” to wyjątkowy zbiór odpowiedzi na pytania dotyczące spraw najważniejszych w każdym związku, nie tylko artystycznym. Dowiadujemy, że dla Zanussich miłość to ciężka praca, poznajemy zasady według jakich żyją, uzyskujemy odpowiedzi na pytanie czy boją się śmierci i czym jest dla nich wiara. Sprawy ważne w ich życiu są przetykane anegdotami. Mamy okazję zorientować się w szczegółowych upodobaniach kulinarnych twórcy „Iluminacji”, który zdradza swoją słabość do majonezów. Jesteśmy zaskoczeni, że eleganckie ubrania kupuje w second-handach na Mazurach i w Miami. Książka to fascynujące spotkanie z wyjątkowymi nauczycielami życia, którzy sami nieustannie się uczą. Na stronie zanussi.dzialaniawizualne.pl pojawią się informacje o spotkaniach promocyjnych.

Kontynuacja bestselleru Żydzi. Piotr Zychowicz porusza w tej książce niemal wszystkie kontrowersyjne tematy, które wypłynęły podczas ostatniej wielkiej kłótni polsko-żydowskiej. Z jednej strony - żydowska policja w gettach, Judenraty, obozowe Sonderkommanda i „żydokomuna”. Z drugiej - działalność granatowej policji, polskie donosy, zabójstwa i antysemityzm oraz złożony problem stosunku podziemia do Holokaustu. W Żydach 2 znalazły się również tematy współczesne - krwawe zamachy terrorystyczne, brawurowe akcje Mosadu, działalność lobby żydowskiego w USA, a nawet wojny izraelskich kibiców piłkarskich, przy których nasi kibole wydają się grzecznymi chłopcami [wydawca].